Bhagavad Gita

Wanneer ik lees in de Bhagavad Gita raak ik geïnspireerd om het te vertalen naar het leven van dit moment…
Geweldloosheid midden op het slagveld.
Voel je je in deze tijd snel vastgezet, aangevallen of zelfs van je vrijheid beroofd? Voel je hoe je getriggerd wordt door de over elkaar heen buitelende visies, maatregelen, geluiden van protest en acties die eerder polariserend dan verbindend uitwerken? Merk je dat er snel een ‘vijandsbeeld’ kan ontstaan in je denken, in je voelen?
De echte vijand is echter niet degene die de storm of zelfs de polariteit aanwakkert – het is ook niet degene die ons beledigt of tegenover ons lijkt te staan. Het is niet de onwelkome binnendringer van woede of verdriet of verschrikkingen – maar het is de angst zelf die onze grootste vijand kan worden.
In het oog van de orkaan
Wanneer je echter geweldloos kunt blijven temidden van je diepste angst, zal de storm in jou kunnen gaan liggen en terugkeren in de laag van vrede die altijd aan de bron ligt. Wanneer je kunt glimlachen naar dat wat je beangstigt of afkeer inboezemt, rijs je op in het licht van jezelf en de wereld. De acties die daaruit voortvloeien zullen eerder het grote geheel en de vrede dienen dan de bevrediging van je persoonlijke mening.
Iedere strijd herbergt de uitnodiging om geweldloos aanwezig te zijn, om de intensiteit met tederheid te ervaren, om in openheid te blijven staan en standvastig te zijn in het oog van de orkaan. Dat betekent niet dat je ook op alles ja en amen moet zeggen maar wel dat je vanuit je hart-gedragen bewustzijn jouw unieke bijdrage mag leveren om het licht in jezelf te voeden en daarmee de wereld, de mensheid geeft wat jij te geven hebt. Op jouw unieke wijze. Vanuit het licht dat je bent.